Hoopers

Sinds een aantal jaren wordt er bij de KC Deventer ook les gegeven in de sport hoopers.

Hoopers is een sport die is afgeleid van de agility  maar dan met minimale belasting voor zowel hond als baas. De uiteindelijke bedoeling is dat de hond zelfstandig een parcours aflegt terwijl de handler  (begeleider)  in een vooraf uitgezet vak van 3 bij 3 meter blijft en van daaruit de aanwijzingen geeft.

Het af te leggen parcours kan de volgende hindernissen bevatten : hoopers  (halfronde bogen),  tonnen en hekjes (waar de hond omheen moet lopen) , tunnels (waar de hond doorheen loopt).

Doordat de sport minimale belasting geeft is de training geschikt voor alle mensen en honden. Bij hoopers trainen wij op een positieve manier, met onder andere de hulp van targets. Wel moet je hond los bij je kunnen blijven en de wacht of blijf oefening beheersen. Ook verwachten we sociaal gedrag naar mensen en andere honden. We werken in groepen van maximaal 7 honden en de les duurt ongeveer een uur. De minimale leeftijd van de honden is 6 maanden waarbij we graag hebben dat ze de gehoorzaamheid A cursus doorlopen hebben.

Tot ziens bij de hoopers!

Wanneer kan er niet worden getraind?

Bij Hoopers heeft het weer invloed op de momenten dat we kunnen trainen.

Op zomeravonden waarop de temperatuur rond 19 uur nog zo’n 23 graden of hoger is, zijn eigenlijk al te warm om te trainen. Ze lopen dan het risico om door de hitte bevangen te raken en dat willen we uiteraard beslist voorkomen. De beginnersgroepen kunnen dan meestal nog wel trainen, want dat gaat over het algemeen nog niet zo hard. Voor de wedstrijdgroepen vervalt dan helaas de training, of soms biedt een uurtje later trainen al voldoende afkoeling. Door de steeds meer voorkomende droogte hebben we ook een nieuwe uitdaging. Het veld was op een gegeven moment zo droog, dat het meeste gras was veranderd in stro. Gevolg was dat alle natuurlijke veerkracht was verdwenen, en de uitgedroogde stoppels voor venijnige stekels in de hondenpootjes zorgden. Zeer blessuregevoelige condities dus.

Ook bij onweersdreiging kan er vanzelfsprekend niet getraind worden. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor de Hoopers lessen, maar voor alle buitenactiviteiten.

In de herfst is er altijd een kans op dagen met zware en langdurige regenval. Een beetje regenval is voor echte hondenmensen natuurlijk geen probleem, maar wanneer het hele veld verandert in een glibberige modderpoel, wordt het risico op glijpartijen (en blessures bij baas en hond) te groot. Ook hier geldt weer dat dat risico bij de wedstrijdgroepen groter is dan bij de beginners.

En de winter? Dat er met sneeuw op het veld geen Hoopers training is, lijkt ons duidelijk. Maar ook langdurige, droge vorst kan een spelbreker zijn. Ook dan is de natuurlijke veerkracht van het veld verdwenen, en is de kans op blessures te groot.

Gelukkig zijn bovengenoemde omstandigheden allemaal uitzonderingen en kunnen we meestal gewoon lekker onze rondjes op het parcours lopen. En uiteraard proberen we zoveel mogelijk te voorkomen dat lessen niet doorgaan. Soms lukt dat met wat kleine aanpassingen: later beginnen bijvoorbeeld, of juist eerder afhankelijk van de omstandigheden. Daarnaast zal de instructeur ook altijd zijn/haar best doen om uitgevallen lessen op een later tijdstip in te halen, voor zover het jaarprogramma dat toelaat.