Altijd was hij ter beschikking. Altijd was hij op woensdag bij ons op het veld. Allerlei klussen werden uitgevoerd. En dat ondanks zijn aflatende lichamelijke gesteldheid. Jazeker, soms deden we niets maar kletsten wel lekker bij onder genot van een bakkie.  

Maar nu is hij niet meer. 

Ad Willems,  overleden op 16 maart 

Hij kon / hoefde niet meer te werken maar bezocht elke week zijn collegae om wat om handen te hebben. Dus ook op zijn werkplek een graag geziene gast. Hij kweekte gepassioneerd vissen alsof het niets was. Een huis vol met kweekbakken, bijna een dagtaak. 

Maar voor ons een net zo gepassioneerde vrijwilliger. 

Iemand nodig om bij een wedstrijd het verkeer en parkeren te regelen ? Hij stond gewoon om 6:00 uur in de ochtend al paraat.  Ook voor het eindeloos sleutelen aan een maaimachine. Lekker werken achter de schermen, hij genoot er van. 

Maar het werd minder door zijn lichamelijke gesteldheid.  We gingen hem minder zien, hij ging achteruit. Uiteindelijk volgde opname in het ziekenhuis, zelfs op IC. Na verloop van tijd ging en hoefde het niet meer, het was mooi geweest.  

We zijn dankbaar dat we hem hebben mogen kennen en dat ie deel uitmaakte van ons leven.